De Zelfmoordenaar

Als na een middernachtelijke ruzie de ontevreden en werkeloze Semjon Semjonowitsj de echtelijke sponde heeft verlaten, bekruipt zijn vrouw direct het angstige voorgevoel dat hij zichzelf van het leven aan het beroven is.
In grote paniek weet zij haar schoonmoeder, haar buurman en zijn maîtresse ervan te overtuigen, dat haar man zich een kogel door het hoofd wil jagen. Er wordt direct een zoektocht georganiseerd.
Nadat Semjon in de keuken is teruggevonden, heeft iedereen het zó expliciet over zijn vermeende plan, dat de sombere Semjon dan pas zelf sterk in de mogelijkheid van een zelfmoord geïnteresseerd raakt. Uiteindelijk komt het zelfs zover, dat hij stiekem een revolver op de kop tikt.   

Ondertussen heeft ook de buitenwereld lucht gekregen van Semjon's plannen. Niet dat het drukke bezoek dat hij hierop krijgt, bedoeld is om hem van die daad af te brengen. Integendeel. 
De intellectueel Aristarch, de romantische Cleopatra en de zinnelijke Raïsa, de postbode Jegor, de acteur Wikctor en de priester Elpidius, zij allen willen dat Semjon hen helpt door zijn zelfmoord in het teken van een bepaalde ideologie te plaatsen. Zo zal het een symbolische daad worden, waar eenieder nog lang over na zal praten. 
Semjon, die op deze wijze de rol van held of martelaar krijgt opgedrongen, vindt snel zijn gevoel van eigenwaarde terug en geeft toe dat hij eigenlijk niet meer dood wil... maar dat past niet in de plannen van de anderen.  

De regie is in handen van Jan Beeren uit Ochten.